Wat doet de Opleiding Kinderfilosofie met onze deelnemers? We vragen ze zelf om iets te schrijven. Lees hier de ervaring van Annemiek.
Kijk haar eens diep in de ogen, de Venus van Urbino ca. 1538 geschilderd door Titiaan. Wat zie jij?
Je ziet een toeschouwer geconfronteerd met haar onbeschaamde naaktheid terwijl ze zichzelf lichtjes aanraakt met haar gekromde vingers. Waarom ligt het hondje, symbool voor trouw, aan haar voeteinde te slapen? Mark Twain sprak niet voor niets van "Titiaans beest" en noemde het schilderij "de meest obscene afbeelding die de wereld rijk is." Venus: onbetrouwbare verleidster!
Maar wat als ze helemaal niet naar jou kijkt? Misschien slaapt het hondje juist omdat het om een bekende gaat die de blik van deze schoonheid vasthoudt. Haar echtgenoot? Op de achtergrond zijn vrouwen met haar nieuwe garderobe bezig die traditioneel opgeborgen worden in de twee kisten passend bij een nieuw huwelijk. Haar aanlokkende blik en zachte zelfaanraking verbinden de schoonheid, liefde en vruchtbaarheid die zij haar echtgenoot te bieden heeft. Venus: deugdzame hoeder van het huwelijk!
Perspectiefwisselingen, tegenovergestelde interpretaties en dubbelzinnigheid. Kunst belichaamt voor mij het plezier van iets niet zeker weten en het gelijktijdig bestaan van verschillende waarheden. Precies dit vond ik ook terug binnen de Opleiding Kinderfilosofie. Ik genoot van de ruimte en inspiratie die wij kregen om als deelnemers met elkaar te sparren en ervaringen uit te wisselen met betrekking tot educatie en filosofie. De groep bestond uit allerlei interessante mensen met verschillende achtergronden. Tegelijk was er een eensgezinde overtuiging dat het niet zeker weten zinvol is en de moeite waard om te onderzoeken. Dit heb ik als enorm waardevol ervaren omdat het in het door toetsen gedomineerde onderwijsveld moeilijk kan zijn hier tijd voor op te eisen. "Iedereen heeft toch zijn eigen mening, daar hoeven we dan toch niet over in gesprek" is bijvoorbeeld een uitspraak van een eerstejaars Pabo-student. Het idee dat een gesprek gevoerd vanuit verschillende perspectieven zinloos is, eng is of enkel bedoeld om je eigen gelijk te halen, ontneemt je de kans om plezier te putten uit verwondering en je eigen perspectief te verbreden. Daarom ben ik blij met de toegankelijke werkvormen en verschillende thema's die we behandeld hebben tijdens de Opleiding Kinderfilosofie. Dit geeft handvatten om de studenten die ik les geef mee te nemen in de mogelijkheden. Want eerlijk is eerlijk: als je jong genoeg begint is er voor kinderen geen overtuigingskracht nodig om ze te verleiden tot vragen stellen, creatief denken en nieuwsgierigheid naar het onbekende. Laten we dat koesteren, want net als een schilderij wordt de waarheid toch ook alleen maar mooier als we er meer mogelijkheden in zien?
Annemiek van Herk Kunstdocent & Lerarenopleider
Nieuwsgierig geworden naar wat kinderfilosofie voor jou kan betekenen?
Lees meer over de Opleiding Kinderfilosofie!